Sən arvada əziyyət vermirsən ki?!

Sən evə gəlirsən,

Uzanırsan divanda

Şellənirsən o yan, bu yanda.

Arvad isə mətbəxdə

Eşələnir qabyuyanda.



Sən arvada işləməyi qadağan etmirsən ki?!

Arvad da





işə gedir, sən də.



O işdən gələn kimi yemək bişirir

Sənin qarnını şişirir.

Sonra süfrəni təmizləyir

Sənin qabağından qalanları yeyir.

Gecə yorğun-arğın altına uzanır.

Sənin ehtirasın yanır

O isə fikrə dalır,

Yatmaq istəyir

Çünki səhər 8 saatlıq iş günün ardınca

Ev köləliyini yadına salınca.

intimdən də ləzzət alammır

Sənin vəhşiliyini qanmır.

Sən işləyirsən 8 saat

Sonra gəl ye, iç, intim və yat.

Arvad isə 8 saat vəzifədədir,

İctimai nəqliyyatda düşüklərin atmacaları ilə

Didişmədədir.

Gecələr kobud bədəninin altındadır.

Yatanda da yanındadır.

Ya da biş-düşdədir

Yəni 24 saat işdədir.



Sən qız uşağına nifrət etmirsən ki?!

Qızı ilk elçilikdən ərə verirsən,

"Qız yükü – duz yükü" deyirsən.

Oğlan olana qədər arvadı doğuzdurursan,

Bununla da doymursan.

Evi də sənədləşdirirsən oğlanın adına,

Maşını da oğlana alırsan,

Heç salmırsan qızı yadına.

Qızını əri döyəndə

Ailədaxili işi olur,

Oğlun isə arvadını döyəndə

Sənin gözündə kişi olur.



Sən arvadını məcburi çadralamırsan ki?!

Sən ona imkan vermirsən dizdən gödək geyməyə,

Sinəsi açıq koftaya,

Bəzəkli kalqotkaya,

Qarışırsan geyim kimi intim şeyə.

O isə sənə deyə bilmir,

Bu nə düşüklük, bayağılıqdır.

Daim ağ-qara, sanki qağayılıqdır.

Onun da öz zövqü var, istəyir əri

Elə geyinsin ki, məclislərdə

Bilinsin yeri.

Olmasın qarakurtkalı

Olsun zövqlü müasir insan.

Salmasın arvadının başına şalı.



Sən arvadını döymürsən ki?!

Hərdən üstünə qışqırırsan,

Sözünü eşitməsə, göz ağardırsan.

Camaat içində bağırırsan.

Hərdən dümsük vurursan.

Əsəbini budilnik kimi qurursan.

Evə çatanda zəhərini tökürsən

Onsuz da yorğun qadının üstünə

Guya onun deyib-gülməsi,

Bir az insan kimi olması,

Rəfiqə tapması, söhbət etməsi,

Nə bilim, ah çəkməsi, nəfəs alması

Dəyib sənin "çest"inə.



Sən qadın hüquqlarını pozmursan ki?!

Mentalitet deyəni edirsən,

Ata-babanın yolu ilə gedirsən.

O ataların ki, bacı öldürməklə, ana bıçaqlamaqla

Namus təmizləyirdilər.

O babalar ki, daim kölə kimi yaşamaqla,

Rəsilərə yaltaqlanmaqla,

Arvadı evdə yeyirdilər.

Şillələri, təpikləri

Əsəbinin bədəli kimi

Arvad uşağa yağdırırdılar.

Əslində isə rüşvət içində boğulub

Özlərini hökumətə sağdırırdılar.



Yox, yox. Sən belə deyilsən.

Biz axı müasirik.

Arvada o qədər hüquq vermişik ki,

Əlində əsir-yesirik.

Sən arvada əziyyət vermirsən ki?!

Sən istirahətdə, o əziyyətdə,

Ama haqqını yemirsən ki.

Hərdən haqqı çatan söyüşləri, təhqirləri göndərirsən,

Sora da yenə əmr edirsən.

Sən arvada işləməyi qadağan etmirsən ki?!

O da işləyir, sən də, bərabərsiniz.

Ama evdə nədənsə bərabərlik yada düşmür,

Kişisiniz, ərsiniz.

Sən qız uşağına nifrət etmirsən ki?!

Oğlanları sadəcə sevirsən,

Qızı başından edirsən.

Qızı namusun sayırsan,

Oğlana pul verib fahişə yanına

Yola salırsan.











Sən arvadını məcburi çadralamırsan ki?!

Geyimdir də - namus-qeyrət qoruyursan.

Vəhabilərə baxıb şükr edirsən, doyursan.

Sən arvadını döymürsən ki?!

Təhqir edirsən, söyürsən

Həyatını zəhərləyib

Mənən öldürürsən.











Sən qadın hüquqlarını pozmursan ki?!

Səncə hamı bərabərdir,

Amma kişilər kişidir.

Arvadı buyurmaq onun işidir.



Yox əşi. Sən vəhşi deyilsən, sən müasirsən.

Sadəcə xəbərin yoxdur,

Çöldə dovşan, evdə şirsən.

Beşinə baxıb şükür edirsən əyalına

Amma təsəvvür də etmirsən ki,

Sənin ibtidailiyinə baxıb

Beş mini də şükr edir öz halına.



Müasirsən,

Bəlkə də gəncsən,

Əzələn çoxdur, ərkəksən,

Evdə arvadla təkbətəksən.

Vəzifənin qabağında boğazsan, dişisən,

Belə davam elə, sən kişisən.







P.S. Her bir kisi sevdiyi qadinina onun sevgisine gore onun ozune gore onun qadinligina gore hormet elemelidir, onu ezizlemeli ve haqqini tanimalidir. Sirf sevdiyidir deye kolesi qulu kimi davranmamalidir, unutmayaq ki, qadin zerif bir chichekdir, onu ele qoxulamaq lazimdir ki kusub solmasin.