əlik,ikimizi də xəstəxanalıq edəcəkdi»,-deyə soruşdu.
Taksi sürücüsü gülümsəməkdə davam edərək «Zibilmaşını» qanunu" — dedi.Qadın: «Zibilmaşını» qanunu?" — deyə soruşdu.Çox güman ki,taksi sürücüsünün nə demək istədiyini başa düşməmişdi.Və taksi sürücüsü izah etməyə başladı:
«Bəzi insanlar zib
amentin 1919-cu il sentyabrın 1-də Bakı Dövlət Universitetinin təsis olunması haqqında qəbul etdiyi qanunu xüsusi qeyd etmək lazımdır. Milli universitetin açılması Cümhuriyyət xadimlərinin doğma xalq qarşısında çox mühüm tarixi xidməti idi. Sonralar Azərbaycan Xalq Cümhuriyyəti süqut etsə də Cümhuri
1953-cü ildə məktəbi bitirən 18 yaşlı Elvis işə düzəlir və yük maşını sürücüsü işləməyə başlayır. Məhz bu dövrdə o, Sem Fillipsə məxsus səsyazma studiyasına baş çəkmək və gitarasının müşayiəti ilə cəmi səkkiz dollara bir neçə mahnı yazdırmaq qərarına gəlir. Bir n
dürüstülüyünü və ictimai məsuliyyətini" sorğuladı. "New York Times" tənqidçisi Vinsent Kenbi filmi "zibil film" olaraq qiymətləndirdi və "köklü, yığcam, amma həqiqətən axmaqca" olduğunu qarşıya qoydu.[67]
Yenə də bəzi tənqidçilərə görə "Yaşayan ölünün gecəsi" cığır açan bir film idi. Paulin Kilə
yeməkləri, meyvə-tərəvəzi təzədən zənbilə yığdı. Qazandakı çörəyi də çıxarıb zənbilə qoydu və hətta zibil torbasından yaş qəzetləri - bugunkü qəzetləri də bircə-bircə çıxarıb tualetdən axıtdı.
Yubanmasının ən təhlükəli dəqiqələri idi. Ofelya gəlib maşını çöldə görəcəkdi. Orucun içəridə olduğunu
b, direktor müavini-
nin qolundan tutdu, dəhlizin o başına apardı. Direktor müavininə son sözümü: “Zibilin biri zibil”, − deyib, pilləkənlə aşağı
düşdüm.Sən demə, direktor müavinini ən çox mütəəssir eləyən də ona “zibilin biri zibil”deməyim olub. Sözü o qədər adamın
yanında deməyim isə lap bər
i. Veber üz-gözünü turşutdu:
– Yaman tündməcaz qızdır.
Bayırda tutqun bir səhər açılırdı. Küçədən zibildaşıyan maşınların tırıltısı eşidilirdi. Veber yaxalığını qaldırdı:
– Çox pis havadır. Sizi aparım, Ravik?
– Xeyr, təşəkkür edirəm. Piyada gedəcəyəm.
– Belə havada? Apara bilərəm. Heç bir tin
mükləri də heç təzədən qazana atarlar? Salli, sən itsən məgər? Nə qədər istəsən ye, lakin sümükləri zibil yeşiyinə at.
Mənim iradıma onun yeganə reaksiyası Buddavari mütləq təbəssümü oldu. Əlbəttə, bu təbəssümdə minlərlə məna gizlənirdi.