Bazen dayanmaktir sevmek:Ohayat nerden vurursa vursun ayakta durabilmek...Bazen yawamaktir sevmek:soluksuz ciger gibi sevgisiz kalbin duracigini bilmek...Bazen agirdir sevmek:sevdigine layik olabilmek...ve bazen hayattir sevmek:birini cok uzaktayken bile yureginde tasiyabilmek,bazen ise fedakarlikti
Haytın anlamsız olduğunu düşündüğüm bir anda çıktı karşıma herşey boştu sevmek yaşamak bi okadar anlamsız geliyodu bana taki onu görene kadar.aşk gelip geçiciydi bana göre sevmekte birokadar boş geliyordu..hayatım yanlış insanlarla doluydu çünkü..aşktan çok dostluğa arkad
Tren'e binmiştim. Dortmund'dan Herford'a gidecektim. Bir Ceyhan-Mersin Tren yolu misali. Sınıf'ımla geziye gitmiştik. Hava soğukdu. İyiki Allah'tan Tren geldi. Bindik işte. Arkadaş'la bir yer bulduk. Orda'da bir tanıdığımız Arkadaş daha vardı. Yanındada bir Kız
bEnİm sAnA OLaN aSkIm
hep kendime sorardım acaba bende asık olabılırmıyım dıye.
Taki seni gordugum ılk ana kadar.26.08.2oo6 cumartesi (tayfun ve afıfenın dugunu).. O zaman aslında pek dıkkatımı cekmemıstın sadece , defa bak
Bir sevdiginiz insanla gecirdiginiz zaman ebedi degildir. Cok seversiniz,onsuz olmuyor dersiniz ve zor anda tek kalirsiniz ve sizi birakip gider. Akliniz kalir,kalbiniz kalir o insanda,ama size verdigi o aci sonra bir daha o insanin yüzüne bakmak istemezsiniz! H
Hayat soğuk, yağmurlu ve vurdumduymaz bir İstanbul gecesiydi... Ve gece yağan yağmur hep ürkütürdü beni. Yağmur değil yalnızlığımdı pencereleri damla damla yalayan, yıllarımı dolduran sensizlikti... Hep bir yanı yarımlık, hep senden uzaktalık, hayattaki tek "kimse"mden yoks
Kırmızı çoraplı küçük bir kız hatırlıyorum.Babasıyla el ele tutuşmuş okula gidiyor.Fakat ne çantası ne de okul önlüğü var bu küçük kızın.Ayrıntıları hafızamdan silinmiş bir etek ve etek altında uzun kırmızı çoraplar...Küçük kız okula kayıt olmaya gidiyor.O güne kadar görmediği ama
