Spiritualizm termini latınca ruh mənasını verən spiritus sözünün sifəti spiritualis sözündən yaranmış olub ruhçuluq mənasında istifadə edilir. Azərbaycan dilində mənəviyyatçıllq olaraq da adlandırılır. Hal-hazırda dini, mistik və fəlsəfi sahələrdə bir çox axın, ekol və qruplar özlərinə spiritualist adını versə də aralarında qanun, görüş və qavrayış baxımından vacib fərqlər vardır. Aralarındakı əsas ortaq nöqtə ruh adlanan mənəvi bir ünsürün varlığını qəbul etmələridir. Lakin bunlardan bir qismi ruhun orijinal və özünə məxsus olduğunu qəbul etməz, bir qismi ruhun davamlı olaraq inkişaf içində olduğuna qarşıdır, bir qismi isə ruhun davamlı olaraq təkrar başqa bədənə girdiyini qəbul edir. Bu səbəbdən bəzi ensiklopediyalarda sprititualizm adlanan ruhçuluq iki hissədə ələ alınır:

Fəlsəfi spiritualizm: Qədim dövrdən bəri bir çox filosof ruh adlanan bir cövhərin varlığını müdafiə etməklə birlikdə bunlardan bəziləri ruhların özlərinə məxsus orijinal cövhərlər olduqlarını qəbul etməmişlərdir.
Təcrübi spiritualizm: Platon və Pifaqor kimi filosofların dövründən XIX əsrə qədər sistemsiz bir formada dalğalanan, reinkarnasiyanı qəbul edən ruhçuluğun Fransada Allan Kardek tərəfindən yaradılan ilk sistemli formasıdır. Fransa kimi kimi Avropa ölkələrində spiritizm adıyla da tanınır. Latın Amerikası ölkələrində isə yaradıcısına ithafən Kardekizm adını almışdır.
Mövzu haqqında yetərli məlumatlı olmayanlar spiritualist sözünün istifadə edildiyi hər axın, ekol və qrubun reinkarnasiyanı qəbul etdiyini düşünürlər. Ancaq bu, ruhun varlığını qəbul edənlərin istifadə etdiyi çox ümumi bir termindir. Məsələn ABŞ-da adında spiritualist sözü olan, sayları yüzü keçmiş Xristian təşkilat, quruluş və təriqət var olub reinkarnasiya qanununu qəbul etmirlər.

Bəziləri isə ruhçuluğu materiyaçılığın əleyhdarı olaraq ələ alır. Bu, fəlsəfi sahədə bəzi spiritualist axınlar üçün keçərli olmaqla birlikdə bütün spiritualist görüşlər üçün keçərli deyildir. Məsələn neo-spiritualizm, ruh və materiyanın ayrılığını deyil, birliyini müdafiə edir və materialist görüşdən tamamilə qopmuş ruhçuluğu tənqid edir.

 

Spiritualizm və Ruhani Həyat nədir?

 

Spiritualizm maddənin əksidir, ruhun varlığını qəbul edən düşüncədir. Ruhani insanın qəbul etdiyi düşüncə tərzidir. Spiritualizm spiritizm və transsendensiya mənalarına uyğun gələn düşüncədir. Bu fikri qəbul edənlər öz aralarında fərqli ola bilər. Ancaq onları birləşdirən yeganə şey ruhların varlığına inanmalarıdır. Spiritualizm ruhun varlığını qəbul edir.

Deyə bilərik ki, mənəvi həyat bu baxışı mənimsəmək və öz həyatında tətbiq etmək üsuludur. Ruhani həyat axirətin olduğunu etiraf etməkdən ibarətdir. Mənəvi hadisələrə və vəziyyətlərə inanmaq və bu məsələlərin dərinliyini dərk etməkdən keçir. Mənəvi həyat bunu daxili aləmə səyahət etməklə, özünün və başqalarının həyatına təsir etməklə göstərir.

 

Mənəvi Şüurun Yaradılması

 

Hər bir insan mənəvi enerji ilə doğulur. Zamanla dünyada sistem daxilindəki bu mənəvi şüur azalır və mənəvi qapılar da bağlanır. Bunu bərpa etmək üçün insan ilk növbədə özünü dinləməkdən başlamalıdır. Özünü doğruları və eyibləri ilə qəbul edib, özünü bağışlamaq lazımdır. Onların düşüncələri müsbət istiqamətdə olmalıdır, çünki hər bir mənfi fikir və söz kainata mənfi enerji göndərir.

Eqolardan qurtulmaq, təkəbbürdən uzaq olmaq lazımdır. Eqoist düşüncənin mənəvi həyatda yeri yoxdur. Narahatlıq və narahatlıqdan uzaqlaşaraq anı diqqət mərkəzində saxlamaq mənəvi həyatın qapısını açan ən böyük açarlardan biridir. Bundan əlavə, meditasiya da insanın zehnini rahatladır. Mənəvi həyat üçün zəruri olan mənəvi oyanış belə baş verir.